Қуръондаги намозга алоқадор оятлар:
Намоз 5 (беш) маҳал – кундузи икки маҳал, кечаси уч маҳал ўқилади (Ҳуд сураси 114, Бақара сураси 238).
Намоз қироат, тик туриш, рукуъ ва сажда, ҳамда ташаҳҳудга ўтирган ҳолда адо этилади (Нисо сураси 102-103, Ҳаж сураси 77).
Фарз намозлар жамоат билан ўқилгани афзал (Бақара сураси 43, Оли Имрон сураси 43).
Қуёш чиқаётган ва ботаётган маҳал ихтиёрий намозлар ўқилмайди (Фуссилат сураси 37).
Намоз таҳоратли ва пок ҳолда ўқилади (Моида сураси 6).
Намозда тавозе, эҳтиром ва камтарлик ҳолда адо этилади (Муъминун сураси 23).
Сафарда душман билан қаршилашиб қолинганида, уларни тўсатдан ҳужум қилиб қолишидан қўрқилганида қаср қилиб ўқилади (Нисо сураси 101).
Сув топа олмаса ёки сув ишлатишга имкон топа олмаса тупроқ билан таяммум қилган ҳолда ўқилади (Нисо сураси 43, Моида сураси 6).
Намоз аввалги пайғамбарларга ва уларнинг умматлари ҳам фарз бўлган (Бақара сураси 83, Марям сураси 59, Оли Имрон сураси 39, Баййина сураси 5).
Намозни тарк қилиш ширк амалига энг яқин гуноҳ (Рум сураси 31).
Намоз ўқиш учун қурилган илк масжид Маккадаги Каъбадир (Оли Имрон сураси 96).
Муҳаммад алайҳиссалом Макка даврида яҳудийлар билан бирга намозни Қуддусга қараб ўқиган, кейин Мадинада Каъбага қараб ўқиш буюрилган (Бақара сураси 144-150).
Мунофиқлар намозни танбаллик билан ҳамда кўзбўямачилик учун ўқийди (Нисо сураси 142).
Азонни ва намозни мазах қилиб масхара қиладиган инсонларни ўзига яқин дўст қилиб бўлмайди (Моида сураси 57-58).
Мукаммал адо этилган намоз ҳар қандай жирканч ва фаҳш ишлардан қайтаради (Анкабут сураси 45).
Намоз вақтида ўқиш фарз қилинган ибодатдир (Нисо сураси 103).
Қўрқув ҳолатида намоз юриб кетаётган ёки миниб кетаётган ҳолда ўқилса ҳам бўлади (Бақара сураси 239).
Аллоҳдан намоз ва сабр орқали ёрдам сўралади (Бақара сураси 153).
Аллоҳга тўлиқ имон келтириб, яхши ишларни амалга ошириб, намозини пухта адо этиб ва закотини бериб юрган мўминларга охиратда ҳеч қандай хавф-хатар ва хафагарчилик бўлмайди (Бақара сураси 277).
Нима деганини билмагунча маст ҳолатда, яхшилаб чўмилиб олмагунча жунуб ҳолатда намозга яқинлашиб бўлмайди (Нисо сураси 43).
Кофир ва мунофиқ ҳолда ўлганларга жаноза намози ўқилмайди (Тавба сураси 84).
Ҳафтада бир марта Жумъа куни катта жамоат билан Жумъа намози ўқилади ва азон айтилади (Жумъа сураси 9).
Шайтон асосан сархуш қилувчи модда ва қимор ўйинлари орқали мусулмонларни намоздан чалғитади (Моида сураси 91).
Мусулмонлар билан тинчлик сулҳи тузганидан кейин, агар ўша кофирлар сулҳни бузсалар, токи тавба қилиб, намозни пухта адо этса ва закотни берсалар, ана шундагина улар мўминларнинг диний биродарига айланади (Тавба сураси 11).
Намозга азон айтилади (Моида сураси 85, Жумъа сураси 9).
Масжидларда фақатгина намозни пухта адо этадиган, закот берадиган солиҳ инсонлар хизмат қилиши керак (Тавба сураси 18).
Иброҳим алайҳиссалом ўғли Исмоил алайҳиссаломни Маккага жойлаштириб қайтганида, фарзандлари намозни пухта адо этадиган бўлишини сўраб Аллоҳга дуо қилган (Иброҳим сураси 37).
Кундузги абет маҳалдаги намознинг номи “зоҳийра=зуҳр”, тонг отишидан олдинги намознинг вақти “Фажр”, Уйқудан олдин ўқиладиган намознинг номи “ишаъ” (Нур сураси 58).
Намоз Аллоҳни зикр қилиш – Унинг буйруқларини эслаш, оятларини ёд этиш, Уни улуғлаш учун ўқилади (Тоҳа сураси 14, Нисо сураси 42).
Мўмин киши аҳли оиласини албатта намозга буюриши ва ўзи бу ишда сабр-тоқатли бўлиши керак (Тоҳа сураси 132).
Раббининг даъватини қабул қилган намозхонлар, ўз ишларини маслаҳат билан қиладилар (Шўро сураси 13).
Мукаммал ҳолатдаги намозхон ҳаётнинг яхши-ёмон кунларида ўзини йўқотиб жазавага тушмайди, у инсонларга энг гўзал намуна бўлиб яшайди, охиратда эса жаннатда ҳурмат-иззат кўрган ҳолда мангу қолади (Маориж сураси 19-35).
Намозларига бепарво, беписанд ҳолда ўқийдиганлар қаттиқ қораланган (Маъувн сураси 5).
Намозда албатта Қуръон ўқилади (Муззаммил сураси 20, )
Намозда ўта бақириб ҳам, ўта паст ҳолатда – ҳатто ўзи ҳам эшитмайдиган махфий ҳолатда ҳам ўқилмайди (Исро сураси 110).
Бундан ташқари яна юзларча оят бор, ўқувчиларга машаққат бўлмаслиги учун, шу оятлар билан кифояландик. Аллоҳ илмимизни орттирсин.