Қуйидаги оятларда Аллоҳ таоло, мўмина аёлларга тегишли бўлган кўплаб ҳукмларни шундай баён қилган:
وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا ۖوَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّ ۖ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَىٰ عَوْرَاتِ النِّسَاءِ ۖ وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ ۚ وَتُوبُوا إِلَى اللَّـهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
“Мўмина аёлларга айтинг кўзларини тийсинлар, фаржларини (қўллари ва оёқлари орасидаги аъзоларини) сақласинлар. Гўзалликларидан[1] кўриниб турганларидан бошқа аъзосини очмасинлар. Рўмолларини бир қисмини ёқалари устига ташласинлар.[2] Эрлари, оталари, эрларининг оталари, ўғиллари, эрларининг ўғиллари, ака-укалари, ака-укаларининг ўғиллари, опа-сингилларининг ўғиллари, ўз хотинлари, қўл остидаги асирлар, аёл кишига эҳтиёжи қолмаган эркаклар ва аёлларнинг одоб ерларини фарқига бормаган ёш болалардан[3] ташқари ҳеч кимга зийнатларини очмасинлар. Яширган зийнатлари билинсин деб[4] оёқларини бошқа шаклда ерга урмасинлар. Эй мўминлар, Аллоҳга ҳаммангиз бир бўлиб тавба қилиб йўналингки, шояд умидингизга эришасиз.” (Нур 24/31)
(Оятлар Ўзбек тилида тўлиқ тушунарли бўлиши учун, тафсирий маъно бердик.)
[1] Гўзаллик деб таржима қилинган калима “зийнат” калимасидир. Баъзил кишиар буни ташқи қиёфа деб ўйлайдилар. Ташқи қиёфа эркакнинг ҳам аёлнинг ҳам зийнатидир. Аъроф 7/31 га кўра зийнатли кийим кийиш тақиқланмаган ва бу ҳақда алоҳида баён қилинган.
Аъроф 7/32– оятга кўра, аёллар эркаклар учун зийнат қилингани боис, Оли Имрон 3/14– оятдаги зийнат аёлларга хос бўлган хусусиятлардан бошқа нарса бўлиши мумкин эмас. Оятдаги “яширган зийнатларини” ифодаси ҳам айнан аёлларга хос бўлган зийнат эканини билдиради. Чунки аёл киши бошидан то товонигача ўралган бўлса ҳам, рақсга тушиши ёки оёқларига эрк бериб нозли юриши натижасида ёки, овозини ингичка қилиб нозли гапириши оқибатида, ўзига хос бўлган зийнатини ошкор қилиши мумкин.
[2] Оятда “ма зоҳаро минҳа” яъни кўриниб турган қисм жумласи рўмол калимасидан олдин келгани учун, аёл кишини юзи очиқ яъни, ташқи зийнат ҳисобланади.
[3] Ушбу Нисо сурасининг 58-ояти, вояга етмаган ёш болалар билан қўл остидаги асирлар ҳақида яна ҳам очиқроқ қилиб тушунтириб берган.
[4] Аёллар оёқларини ерга босаётганда, фарқли қадам ташлаши ёки, ўзини чап ва ўнг тарафга фарқли ёнбосиши оқибатида, ўзининг яширин зийнатини ошкор қилишга уриниши ҳам мумкин. Бу оят, аёлларни эркаклар олдида бундай ҳаракатланишини ҳам тақиқламоқда
